سرنشینان ۲۸ دستگاه اتوبوس در آزادراه خرمآباد- اراک آموزش دیدند
به گزارش خبرگزاری تسنیم از کرج، ۲۰ فروردین‌ماه، سالروز شهادت سیدمرتضی آوینی،نویسنده، مستندساز، متفکر و روشنفکری بود که نامش با «روایت فتح» و مفاهیم عمیقی همچون حقیقت‌جویی، هنر اسلامی، هنر متعهد و جهاد تبیین، گره خورده است.
سید مرتضی تنها یک هنرمند نبود؛ بلکه یک جریان فکری و فرهنگی را نمایندگی می‌کرد. او با قلم و دوربین، جنگ را نه تنها به تصویر کشید، بلکه به تفکر رساند. آوینی از دل خاکریزها و میدان‌های مین، حقیقت را بیرون می‌کشید و آن را با زبانی عمیق و شاعرانه به جامعه منتقل می‌کرد.
۲۰ فروردین تنها یک تاریخ در تقویم نیست؛ روزی‌است که آینه‌ای را پیش‌روی ما می‌گذارد تا بازتاب هنر متعهد، ایمان، تفکر و فداکاری را در سیمای یک هنرمند مؤمن مشاهده کنیم. روزی که به نام «هنر انقلاب اسلامی» نامگذاری شده، حامل پیامی بزرگ برای همه اهالی فرهنگ و هنر است.
هنرمند نمی‌تواند نسبت به دردهای جامعه بی‌تفاوت باشد
سید مرتضی باور داشت که هنرمند باید در برابر حقیقت مسئول باشد. او می‌گفت: «هنر آن‌گاه هنر است که هنرمند با حقیقت پیوند داشته باشد وگرنه هنرش نازل می‌شود به سطحی‌ترین جلوه‌ها و بازی‌های زیبایی‌شناسانه». این سخن کوتاه، کلید فهم تفکر هنری شهید آوینی است.
او برخلاف جریان‌های غالب روشنفکری که هنر را از تعهد تهی می‌دانستند و آن را صرفاً ابزاری برای لذت زیبایی‌شناسانه یا ابراز فردی می‌دیدند، معتقد بود هنرمند نباید صرفاً در پی زیبایی یا سرگرمی باشد، بلکه باید در برابر مسائل اجتماعی، فرهنگی، اعتقادی و انسانی زمانه خود موضع داشته باشد.
به باور آوینی، هنری که از درد مردم، حقیقت، عدالت و ارزش‌ها سخن نگوید، تنها سایه‌ای از هنر واقعی است؛ هنری بی‌ریشه، بی‌محتوا و بی‌اثر. درحالی‌که هنرمند نمی‌تواند نسبت به دردهای جامعه بی‌تفاوت باشد و باید آیینه‌ای باشد برای حقیقت، زبان بی‌زبانان، صدای خاموش‌شدگان و روایتگر آن‌چه باید شنیده شود، حتی اگر تلخ باشد.
هنر انقلاب اسلامی، بازگوکننده حقیقت
سید مرتضی آوینی با الهام از معارف اسلامی، تلاش کرد تا به هنر معنا ببخشد و از آن ابزاری برای ساختن انسان و جامعه بسازد. در آثار او، جنگ، تنها صحنه‌ای برای نبرد گلوله‌ها نیست، بلکه میدان آزمون ایمان، اخلاق، ایثار و ولایت‌پذیری است.
هنر انقلاب اسلامی، همان‌گونه که آوینی آن را ترسیم می‌کرد، هنری است مردمی، صادق، بی‌ادعا و ریشه‌دار در باورهای دینی و انقلابی. هنری که با درد جامعه آشنا و به دنبال اصلاح، بیدارسازی و تعالی روح انسان است. این هنر، در مقابل هنر تزئینی و غرب‌زده، قرار دارد و می‌خواهد حقیقت را بازگو کند؛ هرچند تلخ، اما نجات‌بخش.
محمد مهرابی، رئیس حوزه هنری استان البرز در گفت‌وگو با خبرنگار تسنیم از کرج می گوید: هنرمندان انقلابی، وارثان حقیقی گفتمان فرهنگی هستند که شهید آوینی آغازگر و نماد آن بود. این هنرمندان با تولید آثار فاخر، در حوزه‌هایی مانند سینما، تئاتر، موسیقی، هنرهای تجسمی و ادبیات، باید صدای حقیقت‌طلبی، عدالت‌خواهی، مقاومت و ایمان باشند.
شهید آوینی را با زبان امروز به نسل جدید معرفی کنیم
وی مطرح می‌کند: شهید آوینی با «روایت فتح» تنها روایتگر جنگ نبود، بلکه روایتگر یک نوع نگاه به انسان، هستی و حقیقت بود، بنابراین امروز هر هنرمندی که دغدغه مردم، دین و اخلاق را دارد، می‌تواند ادامه‌دهنده مسیر او باشد؛ چه با یک مستند کوتاه، چه با یک اثر گرافیکی یا شعری ساده.
رئیس حوزه هنری استان البرز در خصوص راهکارهایی برای شناساندن شهید آوینی به نسل جدید که با این چهره فرهنگی آشنا نیستند نیز اذعان می کند: نسل امروز زبان خاص خودش را دارد؛ بنابراین باید آوینی را با زبان امروز به آنها معرفی کنیم که ابزار هنر در این زمینه می‌تواند بسیار موثر باشد.
مهرابی می‌افزاید: بازتولید محتوای آثار او در قالب تولیداتی همچون پادکست، موشن‌گرافیک، مستندهای کوتاه و اینفوگرافیک و حضور پررنگ در فضای مجازی بسیار مؤثر است. حوزه هنری البرز برنامه‌هایی در این زمینه دارد و تلاش می‌کند آوینی را نه فقط به عنوان یک شهید، بلکه به عنوان یک اندیشمند و الگوی فکری و هنری برای نسل امروز بازنمایی کند.
هنر انقلابی، ابزار پیروزی در نبرد فرهنگی
وی پیامی هم برای هنرمندان دارد و آن هم این است کهاگر می‌خواهید هنرتان ماندگار باشد، آن را با حقیقت پیوند بزنید، اگر می‌خواهید تأثیرگذار باشید، صدای مردم باشید و اگر می‌خواهید در تاریخ بمانید، همچون آوینی، مؤمن، متفکر و صادق باشید. دشمن با قدرت رسانه‌ای به میدان آمده و ما جز با هنر انقلابی، نمی‌توانیم در این نبرد فرهنگی پیروز شویم.
امروز پس از گذشت سال‌ها از شهادت شهید آوینی، هنوز این سؤال پابرجاست که آیا هنر ما، رسانه ما، سینمای ما، ادبیات ما و گرافیک ما به رسالت خود در قبال انقلاب، شهدا، ارزش‌ها و ملت عمل می‌کند؟ اگر آوینی در آن سال‌ها با دوربین ۱۶ میلی‌متری و قلم عارفانه‌اش، به روایت حق پرداخت، امروز هر هنرمند انقلابی می‌تواند و باید، با ابزارهای یشرفته و به روز، همان راه را ادامه دهد.
فضای مجازی، فیلم، انیمیشن، هنرهای تجسمی، رمان و شعر و … همه و همه عرصه‌هایی هستند که می‌توانند پیام مقاومت، عدالت، ایمان و معرفت را به گوش جهانیان برسانند. بنابراین هنرمند متعهد، کسی است که سکوت نمی‌کند، چشم نمی‌پوشد و هم‌صدا با مردم، به بازتاب دردها، آرمان‌ها و رؤیاهای آنها می‌پردازد.
هفته هنر انقلاب اسلامی فرصتی برای بازخوانی یک مسیر
امروز دشمن از جنگ نرم بهره می‌گیرد و در این میدان، هنرمند مجاهد، همان رزمنده‌ای است که با دوربین و قلم، به خط مقدم جهاد رسانه‌ای می‌رود. هفته هنر انقلاب اسلامی، فقط مناسبتی برای بزرگداشت نیست، بلکه فرصتی برای بازخوانی یک مسیر است.
این روزها با وجود تهاجمات گسترده فرهنگی، هنرمندان ما باید از خود بپرسند که من در کجای جبهه فرهنگی ایستاده‌ام؟ آیا هنر من، هم‌راستا با آرمان‌های انقلاب است؟ آیا از ابزار هنر برای گفتمان‌سازی، روایت درست و تقویت باورهای ملی و دینی بهره می‌برم؟ پاسخ به این پرسش‌ها، مسیر آینده هنر انقلاب را روشن‌تر خواهد کرد.
آوینی رفت، اما صدایش ماند؛ صدایی که از ایمان، شهیدان و از حقیقت می گفت، صدایی که امروز بیش از همیشه، به آن نیاز داریم. هفته هنر انقلاب اسلامی، نه فقط زمان تجلیل از شهید آوینی، بلکه دعوتی به بازگشت به ریشه‌ها، به حقیقت و به ایمان است. هنر انقلاب، زنده است اگر ما آن را زنده نگه‌داریم.
انتهای پیام/
دیدگاهتان را بنویسید