حال خوش شالیکاران برای نشای برنج/رونق زندگی در دل گل و آب‌

به گزارش خبرگزاری تسنیم از ساری، صدای خنده‌های صمیمی و زمزمه‌های آرام آب در میان شالیزارهای مازندران، فضایی پر از زندگی و امید می‌آفریند. شالیکاران مازندرانی، با دستانی پر از مهربانی، از دل خاک جوانه‌های سبز را به دنیای جدیدی می‌فرستند و این تلاش بی‌وقفه، داستانی از عشق، سخت‌کوشی، و ارتباط عمیق با طبیعت را روایت می‌کند.

شالیزارها؛ سرزمین شور و تلاش در قلب مازندران

در فصل نشا، شالیزارهای مازندران به صحنه‌ای از تحرک و همت کشاورزان تبدیل می‌شود. هر سال، با فرا رسیدن این فصل، زمین به دستان پر از تجربه و مهارت کشاورزان درآمیخته و دانه‌های برنج در دل خاک می‌نشینند. آنجا که زمزمه‌های آب و صداهای پر از امید و زندگی کشاورزان در دل طبیعت پیچیده است.

آغاز فصلی نو با طلوع خورشید

با طلوع خورشید، گروهی از کشاورزان با چهره‌های آفتاب‌خورده و دست‌های خاکی، وارد شالیزارها می‌شوند تا نشا را آغاز کنند. زنان با دقت و مهارت خاص خود، نشاهای جوان را به درون خاک می‌فرستند و مردان با تلاش فراوان، زمین را آماده می‌کنند و جریان آب را به گونه‌ای هدایت می‌کنند که بهترین نتیجه را در پی داشته باشد. این نه تنها یک کار حرفه‌ای است بلکه تبدیل به آیینی دیرینه شده که نسل‌ها آن را با عشق و امید به آینده انجام داده‌اند.

آب و خاک، رقص زندگی در شالیزار

صداهای دلنشین و خنده‌های بی‌وقفه، فضای شالیزار را به یک دنیای متفاوت تبدیل می‌کند. برای بسیاری از کشاورزان، نشا تنها یک وظیفه نیست؛ بلکه یادآور خاطرات شیرین دوران کودکی و نویدبخش فصولی پربار است. هر دانه‌ای که در خاک کاشته می‌شود، حکایت از تلاش، سخت‌کوشی، و امید به آینده دارد.

یکی از کشاورزان، حاج علی که سال‌هاست در این شالیزارها کار کرده، می‌گوید: “از بچگی با این زمین آشنا شدم، این زمین را مثل بچه‌هام دوست دارم. هر سال که نشا می‌زنیم، انگار فصل جدیدی از زندگی شروع می‌شود. با اینکه کار سختی است، اما وقتی خوشه‌های برنج به بار می‌آید، تمام خستگی‌هایمان به یک باره فراموش می‌شود.”

گفت‌وگو با کشاورزان/ از گذشته تا حال

در میان شالیزارهای سبز، زنان و مردان با یکدیگر در حال گفتگو هستند، گاهی با خنده و گاهی با شعرهای محلی که از دل خاک و زمین بیرون می‌آید. فاطمه خانم، زنی ۴۵ ساله که از کودکی در شالیزارها بوده، می‌گوید: “نشا کردن، یک هنر قدیمی است. وقتی دستانم را در آب فرو می‌بری، انگار امید را در زمین می‌کارم. این زمین تنها مزرعه نیست، بلکه خانه‌ای است پر از خاطرات.”

رضا، کشاورز جوان آملی که به تازگی وارد این حرفه شده، اظهار می‌کند: “کشاورزی در حال حاضر سخت‌تر از گذشته شده، آب کم است و هزینه‌ها بالا رفته، اما هنوز هم دل‌بسته این کارم. وقتی دستم را در خاک فرو می‌برم، حس می‌کنم که با زمین حرف می‌زنم و ارتباطی عمیق با طبیعت دارم.”

آینده‌ای سبز؛ نشا و نوآوری‌ها

حسن، از نسل جدید کشاورزان، می‌گوید: “روش‌های نوین کشاورزی را یاد می‌گیرم، اما هنوز هم شیوه‌ی سنتی نشا حال و هوای خاص خود را دارد. وقتی در دل گل‌ها و آب‌ها کار می‌کنم، حس می‌کنم که ارتباطی بین گذشته و حال برقرار کرده‌ام.”

شالیزار، نماد امید و زندگی

در شالیزارهای مازندران، هر دست که در خاک فرو می‌رود، هر نشا که در آب کاشته می‌شود، داستانی از عشق به زمین و طبیعت را به زبان می‌آورد. برای کشاورزان مازندرانی، این شالیزارها نه تنها محل کار، بلکه نقطه‌ای از اتصال گذشته و آینده هستند؛ جایی که نسل‌ها دست در دست هم می‌گذارند تا زندگی و امید را به زمین بازگردانند.

برنج مازندران؛ کشت و کار در دستان کشاورزان

کشت و کار برنج در مازندران که حدود ۶۸ درصد از اراضی شالیزاری این استان را به خود اختصاص داده است، همچنان در حال شکوفایی است. رئیس اداره برنج سازمان جهاد کشاورزی مازندران اعلام کرد که تا به امروز در سطح ۱۵۵ هزار هکتار از اراضی استان نشاکاری انجام شده و ۶۰ درصد این اراضی به شیوه مکانیزه انجام می‌شود.

وی همچنین به اهمیت مشاوره فنی برای کشاورزان اشاره کرد و گفت: “کشاورزان باید در شرایط خاص، به‌ویژه هنگام استفاده از روان‌آب‌ها، مشاوره‌های فنی لازم را دریافت کنند.”

توصیه‌های فنی و کشاورزی برای بهبود کیفیت کشت برنج

محمد هادی‌زاده، مدیر جهاد کشاورزی محمودآباد، بر اهمیت مصرف کود سرک در افزایش کیفیت و راندمان رشد برنج تأکید کرد. به گفته وی، کوددهی به موقع در ارقام زودرس و دیررس برنج می‌تواند تأثیر مستقیمی بر رشد رویشی، پنجه‌زنی، و تولید خوشه‌های سالم داشته باشد.

چالش‌ها و راه‌حل‌ها

این کارشناسان در کنار توصیه‌های فنی، از مشکلات کشاورزان از جمله کمبود آب و هزینه‌های بالای تولید سخن گفته‌اند و تأکید کرده‌اند که استفاده از روش‌های علمی و نوین می‌تواند به کشاورزان در این شرایط سخت کمک کند.

در نهایت، شالیزارهای مازندران همچنان جایگاهی ویژه در دل کشاورزان دارند. زمین‌هایی که با هر دانه‌ای که در آن کاشته می‌شود، قصه‌ای از عشق، امید، و تلاشی بی‌وقفه برای آینده‌ای سبزتر و سرشار از برکت می‌نویسند.

انتهای پیام/