ایران از تدوین استانداردهای بینالمللی در حوزه ایمنی استقبال میکند
به گزارش بازار به نقل از اقتصاد مدیا، علیرضا لرک، پیرامون قتل الهه حسین نژاد طی یادداشتی نوشت:
قتل الهه حسین‌نژاد از آن دست اخباری است که می‌تواند افکار عمومی را بسیار تحت تاثیر خود قرار دهد. واکنش‌ها به حضور قاتل به عنوان سفیر در یکی از تاکسی‌های اینترنتی بسیار مورد توجه عموم مردم قرار گرفته است و بار دیگر چگونگی ثبت‌نام رانندگان در پلتفرم‌های حمل و نقل اینترنتی را زیر سوال برده است.
باید یک نکته را در مورد حمل و نقل عمومی درون‌شهری پذیرفت و آن این موضوع است که همچنان این حوزه به صورت سنتی به کار خود ادامه می‌دهد و حتی راهکارهای تاکسی‌های اینترنتی نتوانسته است جلوی بسیاری از معضلات در این حوزه را پوشش دهد.
عدم نظارت بر رفتار رانندگان چه در سطح تاکسیرانی و چه در سطح رانندگان تاکسی‌های اینترنتی چالشی است که باید با استفاده از ابزارهای روز بر آنها چیره شد و محیطی امن را برای مردم ایجاد کرد.
سرقت، توهین، زد و خورد بین مسافر و راننده، عدم پاسخگویی از سوی شرکت‌ها و حالا قتل نمونه‌هایی هستند که اگر در سطح فضای مجازی گشتی زده باشید با آنها برخورد خواهید کرد.
اما کشورهای پیشرفته و در حال پیشرفت چه راهکاری را برای رصد رانندگان در نظر گرفته‌اند. شاید بد نباشد نگاهی به تجربه دیگر کشورها داشته باشیم:
کره‌جنوبی: در کره جنوبی، تاکسی‌ها (از جمله تاکسی‌های سنتی و گاهی سرویس‌های مشابه اوبر) مجهز به دوربین و سیستم‌های کنترلی هستند. این سیستم‌ها برای افزایش امنیت مسافران و نظارت بر رانندگان استفاده می‌شوند. پلیس نیز به این سیستم‌ها دسترسی کامل دارد و سوار شدن مسافران به خودروهای غیرتاکسی ممنوع است.
چین: در چین، بسیاری از تاکسی‌ها و سرویس‌های حمل‌ونقل آنلاین مانند دیدی (Didi) از دوربین‌های داخل خودرو برای نظارت بر رانندگان و مسافران استفاده می‌کنند. این اقدام به منظور افزایش امنیت و کاهش تخلفات انجام می‌شود و به صورت کامل وضعیت رانندگان و مسافران رصد می‌شود.
ایالات متحده: در برخی ایالت‌ها و شهرهای آمریکا، مانند نیویورک، تاکسی‌های سنتی (مانند تاکسی‌های زرد) مجهز به دوربین‌های امنیتی هستند. این دوربین‌ها بیشتر برای امنیت مسافران و رانندگان نصب شده‌اند و گاهی برای ثبت رفتارهای غیرقانونی استفاده می‌شوند. در مورد اوبر، برخی رانندگان به صورت داوطلبانه از دوربین‌های داشبورد (dashcam) استفاده می‌کنند، اما این موضوع به سیاست‌های ایالتی و انتخاب شخصی راننده بستگی دارد.
انگلستان: در لندن و برخی شهرهای دیگر بریتانیا، تاکسی‌های سیاه (Black Cabs) و برخی سرویس‌های آنلاین از دوربین‌های امنیتی استفاده کنند. این سیستم‌ها برای حفاظت از راننده و مسافر و همچنین جلوگیری از جرایم به کار می‌روند.
در سایر کشورهای پیشرفته جهان مانند استرالیا، ژاپن و دیگر کشورهای اروپایی نیز در شهرهای بزرگ خود استفاده از دوربین امنیتی در تاکسی‌ها به دلیل حفظ امنیت مسافر و راننده اجباری و خاموش کردن آن تبعات بسیاری برای رانندگان در پی خواهند داشت.
همانطور که مشاهده می‌شود بسیاری از این کشورها به این نتیجه رسیده‌اند که نه تنها برای حفظ امنیت مسافر، بلکه برای دفاع از راننده نیز دوربین در خودرو نصب شود تا با رصد ۲۴ ساعته آنها بتوانند به خوبی از امنیت راننده و مسافر حفاظت کنند و پلیس نیز به صورت شبانه‌روزی بر آنها نظارت دارند.
اما در ایران و بخصوص تهران، با توجه به تعدد مسافرت‌های درون شهری حتی سازمان تاکسیرانی از این امکانات بی‌بهره بوده و همین مساله مشکلات بسیاری را برای مسافران و رانندگان ایجاد کرده است.
با توجه به گسترش هوش مصنوعی، از این امر هم می‌توان برای رصد حمل و نقل عمومی استفاده کرد و با دقت بالا مانع از اتفاقات تلخی شد که می‌توانند مستقیما روان جامعه را مورد هدف قرار دهد.
بازنگری در سیستم امنیتی حمل و نقل درون شهری مساله‌ای که باید با فوریت بالا در دستور کار قرار گیرد و در زمینه ثبت‌نام رانندگان در تاکسی‌های اینترنتی شرایط سخت‌تری اعمال شود تا خانواده‌ها در امنیت کامل بتوانند به زندگی روزمره خود ادامه دهند.
دیدگاهتان را بنویسید