ایران از تدوین استانداردهای بینالمللی در حوزه ایمنی استقبال میکندبه گزارش خبرگزاری مهر، هر سال پرندگان مهاجر بسیاری، منطقه فرهنگی و گردشگری عباس‌آباد را برای مهاجرت انتخاب می‌کنند و امسال نیز مانند سال‌های گذشته بادخورک‌ها بر فراز دریاچه هنر به پرواز درآمدند تا برای چند ماه از حشرات اطراف دریاچه تغذیه کنند و آماده حرکت به سمت آفریقا شوند.
ابراهیم شکوهی کارشناس ارشد محیط زیست به مدت ۶ سال است که پروژه داوطلبانه حفاظت از بادخورک‌های معمولی را در ایران شروع کرده است و تلاش می‌کند با مطالعه و پایش، تغییرات جمعیتی این پرندگان را بررسی کند تا در صورت لازم بتوانند از آنان حفاظت کنند.
وی در این نشست توضیح داد: بادخورک‌ها اوایل صبح و غروب برای نوشیدن آب و تغذیه از دریاچه جمع می‌شوند و منطقه فرهنگی و گردشگری عباس‌آباد پتانسیل خوبی برای پرنده‌نگری دارد. بادخورک پرنده مهاجر است و از حفره‌ها و شکاف‌ها ساختمان‌ها و آپارتمان‌ها به عنوان آشیانه استفاده می‌کند. بادخورک معمولی در پرواز منحصر به فرد است و ۹ ماه در سال را با جثه کوچک خودش پرواز می‌کند.
این پژوهشگر محیط زیست با اشاره به ۷ ژوئن مصادف با ۱۷ خرداد که روز جهانی بادخورک نام گرفته است، گفت: امروز ١٧ خرداد مطابق با روز جهانی بادخورک است که بالغ بر ١١٠ گونه‌ی آن در جهان وجود دارد به همین دلیل همزمان با روز جهانی بادخورک چنین نشستی را با همکاری باشگاه پرنده‌نگری ایرانیان و منطقه فرهنگی و گردشگری عباس‌آباد برای افزایش آگاهی عمومی مردم درباره این نوع پرنده برگزار کردیم.
شکوهی ادامه داد: جمعیت این نوع پرنده به خصوص در اروپا رو به کاهش است چرا که با ساخت و سازهای جدید درز و شکاف‌ها که محلی برای آشیانه‌سازی این پرنده است گرفته می‌شود. از طرفی به دلیل استفاده از سموم زیاد توسط مردم با کاهش جمعیت حشرات روبرو هستیم و همین موضوع جان این پرنده‌ها را تهدید می‌کند که باید خشکسالی و تغییر اقلیم را هم به آن اضافه کرد. به همین دلیل حدود ٣٠ سال است که پایش این پرنده‌ها در حال انجام است و با گذاشتن آشیانه‌های مصنوعی در ساختمان‌های در حال ساخت در اروپا که مشابه آجر هستند، سعی می‌شود از محل زندگی این پرندگان محافظت شود.
وی با بیان اینکه بادخورک‌ها شباهت‌های ظاهری بسیاری با هم دارند و همین امر شناسایی آنان را سخت کرده است، افزود: در کشور ما چهار گونه بادخورک وجود دارد که دو گونه‌ی آن شباهت بسیاری به هم دارند. بادخورک دودی و معمولی می‌توانند از درز و شکاف‌های ساخت و سازهای مصنوعی در شهرها استفاده کنند. ممکن است بادخورک‌ها در آپارتمان‌های بسیاری از شما ساکن باشند و شما از وجود آنها اطلاعی نداشته باشید. ما در حاشیه نوار جنوبی کشور بادخورک دودی هم داریم. بادخورک کوهی نیز آشیانه کاسه‌ای دارد و در درز و شکاف صخره‌ها زندگی می‌کند. بادخورک کوچک نیز بیشتر در زاگرس دیده می‌شود و با علف سبدی درست می‌کند که به حاشیه دیواره‌ها می‌چسباند و جمعیت آن نسبت به بادخورک‌های دیگر در کشور ما کمتر هستند.
این کارشناس به تفاوت بادخورک‌ها و پرستوها اشاره کرد و گفت: بادخورک کاملاً با پرستو متفاوت است. نحوه پرواز و اندازه بال‌های آنان متفاوت هستند. بادخورک‌ها برخلاف پرستوها اصلاً روی سیم و درخت نمی‌نشینند و انگشت‌های کوچکی دارند که از آن برای گرفتن دیواره‌ها استفاده می‌کنند و برخلاف نوک کوچک‌شان، دهان بزرگی دارند.
شکوهی با نمایش یک جوجه بادخورک بیان کرد: در این فصل اکثر جوجه‌های بادخورک‌ها درآمدند و از این به بعد کم کم به سمت آفریقا مهاجرت می‌کنند و مدت زمان زیادی از زندگی‌شان را در این قاره می‌گذرانند. شما می‌توانید تا دو ماه آینده همین بادخورک‌ها را در آفریقا ببینید. در واقع ما بادخورک‌ها را چهار ماه از سال در ایران می‌بینیم. بادخورک‌ها در شب هم در حال پرواز هستند و این قابلیت را دارند در حالی که یک نیم‌کره مغزشان در حال استراحت است با نیم‌کره دیگر پرواز را ادامه دهند یا یک بال را با سرعت بیشتر از بال دیگر تکان دهند.
وی با اعلام اینکه بادخورک در معرض تهدید نیست، افزود: اما جمعیت بادخورک‌ها در کشورهای اروپایی به سرعت رو به کاهش است و این نوع پرنده در انگلیس در لیست قرمز قرار گرفته است.
در این نشست افرادی که پیشینه مراقبت و نگهداری از بادخورک‌ها را داشتند، تجربیات خود را به اشتراک گذاشتند و در ادامه شکوهی توضیح داد: نگهداری از بادخورک کار دشواری است و به عبارتی کار هرکسی نیست و حتی رهاسازی این پرنده اصول خودش را دارد بنابراین اگر بادخورکی را پیدا کردید آن را پرتاپ نکنید چون اگر امکان پرواز نداشته باشد صددرصد آسیب می‌بیند.
دیدگاهتان را بنویسید