از دامن مادر تا خاک غزه؛ روزی برای حمایت از زنان و کودکان فلسطینی

به گزارش خبرگزاری تسنیم از بندرعباس؛ |فرنگیس حمزه‌یی؛ امام خمینی (ره) حضور زنان در عرصه مقاومت‌های اسلامی بر اساس موازین قرآنی را تحولی الهی و عاملی در تقویت نقش مردان دانسته است، ایشان در این باره آورده است: ما می بینیم و دیدیم که زن‌ها همدوش مردان بلکه جلوی مردان در صف قتال ایستادند، بچه های خودشان را از دست دادند، جوانان خودشان را از دست دادن و شجاعانه مقاومت کردند.

این جمله معروف بنیان‌گذار انقلاب اسلامی که؛ «از دامن زن مرد به معراج می رود» است را از دوران مدرسه به خوبی به یاد دارم؛ جمله‌ای که از زمان طوفان‌الاقصی تاکنون زبان شعر شاعران ایرانی شده است؛ آن‌جا که حامد عسکری، غزل سرای کشورمان از زنان فلسطینی یاد کرده و این چنین سروده است:

 زنی که مادرش فرش سلیمان را رفو کرده/ زنی که دخترش بر فرق اهریمن زده بیلی

بگو به کاهنان اورشلیم این زن فلسطین است/ بگو عهد عتیق اینبار نو کرده‌ست تاویلی

امام خمینی(ره)، زن را «یکتا موجودی» می‌خواند که می‌تواند از دامن خود انسان‌هایی تربیت کند که جامعه‌ای را به ارزش‌های والای انسانی برسانند، در بیان جاودانه ایشان، «دامن مادر بهترین مکتب است»؛ جایی که نخستین درس ایمان، سخاوت و مقاومت به کودک آموخته می‌شود. ایشان همچنین با اشاره به حضور زنان در صفوف نبرد و ازخودگذشتگی آنان، آنان را «مدافعان حریم اسلام» نامیده است.

زن‌ها ما را پیروز کردند

نگاه فرهنگ غربی به زن، به تعبیر مقام معظم رهبری، «اهانت‌آمیز و فریبنده» است؛ نام آزادی را بر اسارت نهاده‌اند. این تمدن، زن را ابزار لذت و تبلیغ کرده و بر تمام جنایات خود نام‌های زیبا نهاده است؛ حقوق بشر، آزادی، دموکراسی و غیره درحالی که زن در غرب، به کالا بدل شده است، در مقابل، اسلام زن را محور معرفت و تربیت می‌داند؛ بنیانگر روح مقاومت در خانواده و جامعه.

امام خامنه‌ای ۲۷ آذر ۱۴۰۳ در دیدار هزاران نفر از زنان و دختران کشورمان، حضرت فاطمه زهرا(س) را از شگفتی‌های آفرینش خوانده و ادعای دفاع از زن با راه‌اندازی اغتشاش در کشوری را از مصادیق شعارهای دروغین بدخواهان دانستند و افزودند: دختران، بانوان، اساتید، دانشجویان و همه جامعه زنان خود را موظف بدانند که در مقابل وسوسه‌ها و شیوه‌های موذیانه و جنگ نرم بدخواهان برای انحراف از ارزش‌ها در مسائل زنان، اهتمام کافی داشته باشند.

رهبر حکیم و فرزانه انقلاب همچنین ۲۱/۴/۱۳۹۱ در دیدار شرکت‌کنندگان در اجلاس جهانی «زنان و بیداری اسلامی» گفتند: نگاه فرهنگ غربی به زن یک نگاه اهانت‌آمیز است. غربی‌ها در طول دو سه قرن اخیر، بر روی همه‌ی جنایات خود نام‌های زیبا گذاشتند، این، آزادی نیست. اساس فرهنگ غرب این است که زن را به عنوان یک کالا، به عنوان یک وسیله‌ی تمتع برای مرد در جامعه عرضه بکند… ما در دوران مبارزه با طاغوت در ایران و همچنین بعد از پیروزی انقلاب تا امروز، برجستگی نقش زنان را به طور واضح و ملموس مشاهده کردیم، اگر در جنگی که هشت سال بر ما تحمیل شد، زنان ما، بانوان کشور ما در میدان جنگ، در عرصه‌ی عظیم ملی حضور نمی‌داشتند، ما در این آزمایش دشوار و پر محنت پیروز نمیشدیم. زنها، ما را پیروز کردند.

پس از لغو عضویت جمهوری اسلامی ایران در کمیسیون مقام زن سازمان‌ملل، در حالی‌که اسرائیل تا ۲۰۲۵ عضو همان کمیسیون است، دوگانگی این نهادها آشکارتر شد، این اقدام خود یک نمونه آشکار از سوءاستفاده ابزاری از نهادهای بین‌المللی برای حذف صدای کشورهایی است که آشکارا در برابر ستم موضع‌گیری می‌کنند.

و اما درحالیکه در نگاه و بیانات امام خمینی(ره) و رهبر معظم انقلاب اسلامی، زن نه تنها محور تربیت نسل و تداوم ارزش‌های الهی است و در میدان‌های مقاومت، بیداری اسلامی و دفاع از کرامت انسانی، نقش سرنوشت‌ساز دارد؛ امروز مدعیان دفاع از حقوق زنان، در برابر زنان و کودکان غزه سکوت کرده‌اند، همان‌هایی که برای مهسا امینی نشست ویژه تشکیل دادند، اکنون در برابر قتل کودکان و زنان فلسطینی سکوت کرده، سکوتی که نه از ناتوانی، بلکه منشا اصلی آن از سیاسی‌کاری و بی‌عدالتی است؛ اما این پرسش همچنان باقی است، چرا حقوق بشر غربی تا به پیگیری جنایات اسرائیل می‌رسد، از نفس می‌افتد؟

زن فلسطین تبلور آرمان انقلاب اسلامی

امروز ۲۵ مهرماه، روز همبستگی با زنان و کودکان فلسطینی، یادآور مسئولیت جهانی برای پاسداری از کرامت انسان‌هاست؛ روزی که نه تنها مظلومیت آشکار در غزه و رفح را فریاد می‌کند، بلکه به جهان یادآور می‌شود هر مادری که در برابر ظلم می‌ایستد، مدرسه‌ای زنده از ایمان، استقامت و پایداری است. زنِ مؤمن، مکتبِ انسانیت است. از دامن او، مرد به معراج می‌رود، شهید برمی‌خیزد و امت به بیداری می‌رسد.

آری در جهانی که فرستادگانِ دروغینن آزادی، زن را ابزار می‌خواهند، زنِ مؤمنِ ایرانی و فلسطینی پرچم حقیقت را برافراشته و هر مادر محجبه در کوچه‌های ایران، مدرسه‌ای خاموش اما زنده است و هر زن مقاوم در غزه، دامنِ نور است در دل تاریکی‌ها.

زن فلسطینی امروز نیز تصویر زنده از مکتب امام خمینی(ره) است؛ همان دامن مادر که بهترین مکتب انسان‌سازی است، اکنون خاک غزه را روشن کرده و ۲۵ مهر نیز یادآور آن است که حمایت از زنان و کودکان فلسطینی فقط یک شعار نیست، بلکه پیمان با حقیقت است؛ پیمان با قلب‌های مادرانی مقاوم که زیر آوار هنوز لالایی ایمان می‌خوانند.

امروز از زیر خاکستر جنگ، نامی برمی‌خیزد که جهان را به اندیشه واداشته است: «زن فلسطینی»؛ زنانی که با دامن مادرانه‌ خود فرزندان جبهه مقاومت را پرورش دادند چون اسماعیل هنیه، محمد ضیف، و یحیی سینوارهای دیگر.

ایمان و زینبیت به عنوان ریشه‌های ایستادگی و مقاومت مردم فلسطین در باور زینبی و قلب این مادران است؛ زنانی که از اسارت، ویرانی، گرسنگی و شهادت نمی‌هراسند، آنان نیز وارث بانویی هستند که در کربلا مدیریت بحران را با ایمان رقم زد و پس از عاشورا پیام را به تاریخ رساند.

امروز بر همه روشن است که مادران جبهه مقاومت در فلسطین شعله مبارزه را از کوچه‌های غزه تا سینه جهان گسترانیده و روح او از زیتونی که سایه ندارد می‌جوشد و ایمانش از اشکی که خانه را تطهیر می‌کند.

زنان فلسطین آرمان انقلاب اسلامی را نه در شعار، بلکه در زیست روزانه‌اش معنا کرده‌اند؛ آنان با ایمان و صبر خود اعتلای کلمه توحید را در ایستادگی خود مجسم کرده و با خونی که از فرزندانش جاری می‌شود، سرزمین فلسطین را از فراموشی نجات می‌دهند، مادران فلسطینی به عنوان نماد ایثار امت اسلام و آموزگار بیداری جهانی حامل روح مقاومت هستند.  

زن غزه؛ مکتب ایمان و تولد دوباره انسان در ویرانی

زن غزه امروز معجزه ایمان است، او که از دامن مادرانه‌اش، «زندگی و امید» برمی‌خیزد و جهان را پالایش و متحول می‌کند و از او احساسی از اشک، ایمان و اراده زاده می‌شود تا آینده را به سوی آزادی قدس سوق دهد، وجودش یادآور این حقیقت است که مقاومت، نه از خشم، بلکه از عشق آغاز می‌شود، از دامن مادران غزه تا دیوارهای خاکی مقاومت، نسیم عشق و توحید جاری‌ است مانند احساسات لطیف و مادرانه مریم ابودقه به خاک غزه.

درحالی که مدعیان دفاع از حقوق زنان شبانه‌ روز در دفاتر رسانه‌ای خود درحال خمیه شب بازی هستند و بر روی احساسات مردم موج‌سواری می‌کنند، شهریور ۱۴۰۴ برای بسیاری از آن‌هایی که نه تنها تحولات سرزمین‌های اشغالی را دنبال می‌کردند که برای بسیاری از زنان و مادران غیرمسلمان در سرزمین‌های وصیت‌نامه یکی از شهدای خبرنگار در غزه نام‌آشناست.

خبرنگاری که در حمله‌ اسرائیل به بیمارستان ناصر پرپر شد، مریم ابودقه یکی از آن هزاران مادری است که برای «غیث» تنها پسرش این چنین وصیت کرد: «غیث، قلب و جان مادرت. می‌خواهم برایم دعا کنی و برایم گریه نکنی، تا بتوانم شاد بمانم. می‌خواهم همیشه باعث افتخارم باشی، سخت کار کنی، پیشرفت کنی و توانمند باشی. می‌خواهم موفق شوی، عزیزم.فرزندم، امیدوارم هرگز مرا فراموش نکنی. هر کاری که انجام داده‌ام، تنها برای شاد کردن تو بوده، برای اینکه تو را خوشحال و آسوده نگه دارم، و همه چیز را برایت فراهم کنم. و وقتی بزرگ شدی، ازدواج کردی و دختری داشتی او را به یاد من «مریم» نام بگذار. تو عشق منی، قلب منی، تکیه‌گاه منی، روحم و پسرم که به او افتخار می‌کنم. همیشه از شنیدن خوش‌نامی‌ات خوشحال خواهم شد. یک چیز از تو می‌خواهم، غیث: دعایت، دعایت، و باز هم دعایت، عزیزم. مادرت، مریم

همانند مریم ابودقه، خبرنگاران و مادران زیادی بودند که از ابتدای طوفان‌الاقصی تا کنون یا تنها شهید شدند یا به همراه همسر و فرزندانشان مانند آمنه حمید نویسنده و روزنامه‌نگاری که ۲۴ آوریل ۲۰۲۴ در بمباران اردوگاه پناهندگان الشاطی در غرب شهر غزه به همراه دو فرزندش شهید شد، یا نادیا السید و حنین بارود دو بانوی خبرنگار دیگری که ۲۷ اکتبر ۲۰۲۴ در حملات هوایی اشغالگران صهیونیست در حین کار در غزه به شهادت رسیدند، یا امل زهد خبرنگار الجزیره و المیادین درحالی که مدعیان حقوق زن در خواب ناز بودند؛ جنگنده‌های صهیونیستی در سحرگاه ۲۴ نوامبر ۲۰۲۳ بر سر امل و خانواده‌اش بمب ریختند.

مادران جبهه مقاومت؛ مکتب تربیت امت هستند مانند «عائده سرور» مادری که خود را من فرزند سید عباس الموسوی و ضایحه جنوبی می‌داند که حاضر نشد در برابر اسرائیل زانو بزند، نماد همین مکتب‌اند؛ مادری که دو فرزند شهید خود را تقدیم اسلام کرده‌ اما در دیدار با امام خامنه‌ای محکم اعلام می‌کند: مادر مدرسه است، مادری که مسئولیتش فقط زایش نیست، بلکه آگاه‌سازی و ایثار است.

مادر شهیدان محمدعلی اسماعیل(حیدر) و علی اسماعیل (کرار) دو شهید لبنانی(۱۷ و ۳۴ ساله) اعتقاد دارد ما با مقاومت ایستاده‌ایم و همه ما مملو از امید هستیم.

 ادبیات مقاومت نیز گواه عاطفه و ایمان این زنان است؛ از غزل‌های «لیلا علیزاده» که زن فلسطینی را در ویرانی خانه و تطهیر با اشک تصویر می‌کند، تا ابیات «حامد عسکری» که او را «زن سلیمان» و «تجدیدکننده عهد عتیق» می‌خواند همه اینها بازتاب روحی است که دیوارهای تاریخ را می‌لرزاند.

و در پایان خالی از لطف نیست اگر اشاراتی به غزلیات «لیلا علیزاده» شاعر اشعار مقاومت داشته باشم:

 گرچه ویرانه است اما دوست دارد خانه‌اش را/ آب و جارو می‌کند با اشک خود کاشانه‌اش را

شاخه‌های خشک زیتون را دوباره می‌دهد آب/ می‌برد سمت کبوتر ظرف آب و دانه‌اش را

می‌نشیند روی مویش گرد و خاک خانه هر وقت/ در خیالش می‌برد بالا و پایین شانه‌اش را

 آه از وقتی که موشک در میان آسمان‌ها/ می‌نوازد در سرش لالایی ریحانه‌اش را

از عروسک‌های زخمی از لباس خاکی او/ باز می‌گیرد سراغ دختر دردانه‌اش را

زندگی خوب است، اینجا یک زن تنها و خسته/ باز هم دارد به جا می‌آورد شکرانه‌اش را

 به گزارش تسنیم؛ بر اساس اعلام وزارت بهداشت فلسطین در نوار غزه، در نتیجه حملات ارتش رژیم صهیونیستی به نوار غزه از هفتم اکتبر ۲۰۲۳ تا ۲۳ مهر ۱۴۰۴، بالغ بر ۶۷ هزار و ۹۱۳ نفر به شهادت رسیده‌اند.

همچنین براساس گزارش دفتر اطلاع رسانی دولتی در غزه، از روز شنبه هفتم اکتبر سال ۲۰۲۳ تا روز یکشنبه پنجم اکتبر ۲۰۲۵ در ادامه جنایت‌ها و نسل‌کشی صهیونیست‌ها بیش از ۷۶ نفر هزار و ۶۳۹ نفر در غزه شهید و مفقود شده است. ۱۲ هزار و ۵۰۰ زنان فلسطینی که شهید شده‌اند، ۹ هزار نفر آن‌ها مادر بودند و از ۲۰ هزار شهدای کودک ۱۹ هزار و ۴۵۰ نفر آن‌ها به بیمارستان‌ها منتقل شدند و از این تعداد بالغ بر ۴۵۰ کودک شیرخواره بوده است.

«محمد الدره» کودک مظلوم و بی‌دفاع ۱۲ ساله فلسطینی ۹ مهر سال ۱۳۷۹ در حالی که پشت پدر پناه گرفته بود، از سوی نظامیان صهیونیست هدف گلوله قرار گرفت و شهید شد که با مصوبه مجلس شورای اسلامی روز شهادت این کودک، به‌عنوان روز همبستگی و همدردی با کودکان و نوجوانان فلسطینی در تقویم جمهوری اسلامی ایران نامگذاری شد.

هرچند رژیم صهیونیستی در هفتم اکتبر ۲۰۲۳ جنگ علیه نوار غزه را با دو هدف اصلی از بین بردن جنبش حماس و بازگرداندن اسیران صهیونیست از این منطقه آغاز کرد اما در رسیدن به این اهداف شکست خورد و امروز ناچار به توافق با جنبش حماس برای تبادل اسیران روی آورده است.

این رژیم جنایتکار البته ۱۹ ژانویه ۲۰۲۵ (۳۰ دی ۱۴۰۳) براساس توافقی میان حماس و رژیم صهیونیستی، در نوار غزه آتش‌بس برقرار شد و براساس آن تعدادی از اسیران مبادله شدند اما در ادامه رژیم صهیونیستی از ورود به مذاکرات مرحله دوم آتش بس سرباز زد و از بامداد سه‌شنبه ۲۸ اسفند ۱۴۰۳ با نقض مفاد آتش‌بس تجاوزهای نظامی خود به نوار غزه را از سر گرفت، پس اینکه گمان کنیم اسرائیل دست از جنایت‌های علیه زنان و کودکان فلسطینی می‌کشد، تصوری اشتباه است، این دولت جنایتکار به نقض آتش‌بس مشهور است و قطعا به کشتار کودکان فلسطینی در غزه ادامه خواهد داد. امت اسلام باید به این باور و جمله امام خمینی(ره) برسد که اسراییل باید از صفحه روزگار محو شود.

انتهای پیام/۸۶۴