به گزارش خبرگزاری تسنیم از قم، در دوران غیبت حضرت ولی عصر(عج) شیعیان باید به عالمان دین و فقها و راویان احادیث اهل بیت(ع) مراجعه کنند. در ادامه سه روایت در تجلیل از شیعیان و عالمان شیعه در دوران غیبت حضرت ولی عصر(عج) از نظر شما می گذرد.
یک؛ روى ابن بابویه فی أواخر الفقیه وفی کتاب إکمال الدین بإسناده عن النبی (ص) انه قال فی وصیته لعلی: «یا علی أعجب الناس إیمانا وأعظمهم یقینا قوم یکونون فی آخر الزمان لم یلحقوا النبی وحجب عنهم الحجه فآمنوا بسواد على بیاض.»
ای علی! شگفتانگیزترین مردم از نظر ایمان و بزرگترین آنان از نظر یقین، گروهی هستند که در آخرالزمان خواهند بود؛ نه پیامبر را درک کردهاند و نه حجت (امام) در میانشان آشکار است، ولی با نوشتهای روی کاغذ (یعنی قرآن و احادیث) ایمان میآورند.
دو؛ وفی تفسیر الإمام الحسن العسکری (ع) قال: قال علی بن محمد علیه السلام: «لولا ما یبقى بعد غیبه قائمنا من العلماء الداعین إلیه والدالین علیه والذابین عن دینه بحجج الله والمنقذین لضعفاء عباد الله من شباک إبلیس ومردته ومن فخاخ النواصب الذین یمسکون قلوب ضعفاء الشیعه کما یمسک السفینه سکانها لما بقی أحد إلا ارتد عن دین الله ، أولئک هم الأفضلون عند الله عز وجل»
اگر بعد از غیبت قائم ما، عالمانی که مردم را به سوی او دعوت میکنند، راهنمای او هستند، از دینش با دلایل الهی دفاع میکنند و بندگان ضعیف خدا را از دامهای ابلیس و یارانش و از تلههای دشمنان اهلبیت که دلهای شیعیان ضعیف را به دست گرفتهاند، نجات نمیدادند، هیچکس بر دین خدا باقی نمیماند و همه مرتد میشدند. آنان نزد خداوند برتریناند.
سه؛ وروى ابن بابویه فی کتاب إکمال الدین عن علی بن عبد الله الوراق … عن علی بن الحسین (ع): ثم تشتد الغیبه بولی الله الثانی عشر من أوصیاء رسول الله (ص) بعده یا أبا خالد إن أهل زمان غیبته والقائلین بإمامته والمنتظرین لظهوره أفضل من أهل کل زمان لان الله أعطاهم من العقول والأفهام والمعرفه ما صارت الغیبه عندهم بمنزله المشاهده ، وجعلهم فی ذلک الزمان بمنزله المجاهدین بین یدی رسول الله صلى الله علیه وآله بالسیف ، أولئک المخلصون حقا وشیعتنا صدقا والدعاه إلى دین الله سرا وجهرا.»
ای ابا خالد! کسانی که در زمان غیبت او (امام دوازدهم) زندگی میکنند، به امامتش اعتقاد دارند و منتظر ظهورش هستند، از مردم همهی زمانها برترند؛ زیرا خداوند به آنان عقل، فهم و معرفتی داده که غیبت برایشان مانند دیدار است. خداوند آنان را در آن زمان همچون مجاهدانی قرار داده که در کنار پیامبر (ص) با شمشیر میجنگیدند. آنان حقیقتاً مخلصاند، شیعیان راستین ما هستند و دعوتکنندگان به دین خدا در پنهان و آشکار.
منبع: امل الآمل، ج ۱، ص ۱۰
انتهای پیام/
دیدگاهتان را بنویسید