بازدید رئیس دادگستری دامغان از کارخانه فروسیلیس پس از مرگ یک کارگر
به گزارش نبض بازار- در شرایطی که بازار دارو همچنان با کمبود برخی اقلام تولیدی لقمان روبه‌روست، صورت‌های مالی نشان می‌دهد انبارهای شرکت یکی از سنگین‌ترین دوره‌های ذخیره مواد و کالا را طی کرده‌اند؛ موضوعی که از احتمال اختلال در زنجیره تأمین یا سیاست ذخیره‌سازی تورمی حکایت دارد.
این تناقض، یک پرسش مهم ایجاد می‌کند:
چطور شرکتی که موجودی کالایش ۶۶٪ رشد کرده، باز هم متهم به کمبود در بازار است؟
رشد عملیاتی مثبت، اما نه به اندازه‌ای که نشان داده می‌شود
درآمد عملیاتی شرکت طی ۶ ماهه منتهی به ۳۱ شهریور ۱۴۰۴ حدود ۱۱،۶۰۴ میلیارد ریال بوده؛ این رقم در دوره مشابه سال ۱۴۰۳ حدود ۴،۲۳۷ میلیارد ریال بوده است.
رشد ۱۴۳ درصدی درآمد، بی‌تردید چشمگیر است، اما باید توجه داشت که:
• بهای تمام‌شده در همین مدت ۹۵ درصد رشد کرده (۹،۰۷۹ میلیارد ریال)
• سود ناخالص به ۲،۵۲۵ میلیارد ریال رسیده (رشد ۵۱۰٪ نسبت به ۱۴۰۳)
افزایشی که بیش از آنکه ناشی از بهره‌وری باشد، بر دوش افزایش قیمت محصولات و تورم نهاده‌ها سوار است.
موجودی کالا؛ ۶۶ درصد رشد نسبت به پایان سال قبل
در مهم‌ترین بخش، عدد اصلی این گزارش همین‌جاست:
موجودی مواد و کالا
• پایان شهریور ۱۴۰۴: ۱،۸۸۱،۵۵۷ میلیون ریال
• پایان اسفند ۱۴۰۳: ۲،۶۶۱،۸۹۵ میلیون ریال
• پایان شهریور ۱۴۰۳: ۳،۳۳۵،۵۰۸ میلیون ریال
نکته عجیب:
اعداد کدال نشان می‌دهد موجودی ۱۴۰۴ نسبت به ۱۴۰۳ کاهش داشته، اما نسبت به پایان سال قبل ۲۵ درصد رشد کرده است.
این یعنی شرکت در نیمسال اول ۱۴۰۴ دوباره به سمت انباشته‌سازی رفته؛ انباشت موجودی در شرایط کمبود دارو، یک هشدار کلاسیک در صنعت داروست:
یا اختلال در توزیع وجود دارد، یا استراتژی احتکاری/ذخیره‌سازی برای مقابله با تورم و نوسان ارز.
پیش‌پرداخت‌ها و سفارشات؛ عددی که بیش از همه نگران‌کننده است
بخش «پیش‌پرداخت‌ها و سفارشات» معمولاً شاخصی است که نشان می‌دهد شرکت برای خرید مواد اولیه چقدر پول بلوکه کرده است.
در کدال ۱۴۰۴، این رقم:
• پایان شهریور ۱۴۰۴: ۸۴۷،۲۹۳ میلیون ریال
• پایان سال ۱۴۰۳: ۳۹۲،۵۷۵ میلیون ریال
رشد: ۲۱۲ درصد
یعنی شرکت میزان بسیار زیادی وجه پرداخت کرده، اما هنوز کالا وارد نشده یا تولید نشده است.
این موضوع دو احتمال دارد:
۱) شرکت از ترس نوسان ارز، پیش‌خرید سنگین انجام داده
۲) فرآیند تأمین یا ترخیص کالا کُند شده و تولید مختل است
هر دو سناریو فشار شدید بر نقدینگی ایجاد می‌کند.
حاشیه سود و سود خالص؛ تصویر واقعی چیست؟
در ۶ ماهه ۱۴۰۴، سود خالص شرکت:
• ۸۵۲،۰۱۲ میلیون ریال
• دوره مشابه ۱۴۰۳: ۴۹،۸۱۷ میلیون ریال
رشد: ۱۶۶۰ درصد.
اما باید توجه داشت:
• هزینه مالی ۷۷۲ میلیارد ریال است (بیش از دو برابر دوره مشابه)
• حاشیه سود بدون تعدیل تورم، گمراه‌کننده است
• بخش مهمی از سود ناشی از افزایش شدید قیمت داروهاست، نه افزایش بهره‌وری
وقتی انبار‌ها پر است، اما بازار خالی: این تناقض چگونه توضیح داده می‌شود؟
با وجود رشد موجودی پایان دوره و افزایش شدید پیش‌پرداخت‌ها، بازار همچنان از کمبود برخی اقلام لقمان خبر می‌دهد. گزارش‌های رسانه‌های سلامت در مهر و آبان ۱۴۰۴ به موارد زیر اشاره داشته:
• کمبود سرم‌های تزریقی
• کمبود برخی مکمل‌های ویتامین
• اختلال در توزیع ضدعفونی‌کننده‌های تولید شرکت
این تناقض نشان‌دهنده یکی از موارد زیر است:
۱) اختلال در سیستم توزیع شرکت
۲) اولویت‌دهی به صادرات (هرچند صادرات در صورت‌های مالی عدد بالایی نیست)
۳) سیاست احتیاطی برای مقابله با تورم ارزی
۴) انبارش طولانی‌مدت برای جلوگیری از کمبود مصنوعی بازار
فشار بر نقدینگی و افزایش بدهی‌های کوتاه‌مدت
بدیهی است که چنین سطحی از موجودی و پیش‌پرداخت، نقدینگی شرکت را می‌بلعد.
در این دوره:
• بدهی‌های جاری: ۶،۳۴۰ میلیارد ریال
• بدهی‌های کوتاه‌مدت مالی: ۱،۷۷۱ میلیارد ریال
شرکت برای تأمین نقدینگی ناچار به افزایش استقراض شده است. این یعنی سود عملیاتی مثبت، اما سود نقدی واقعی پایین‌تر از اعداد صورت‌های مالی است.
جمع‌بندی نبض بازار
لقمان در گزارش ۶ ماهه ۱۴۰۴ تصویری شبیه «رشد سودآوری» ارائه می‌دهد، اما با نگاه دقیق‌تر:
• موجودی کالا و مواد اولیه نسبت به پایان سال قبل ۲۵٪ رشد کرده
• پیش‌پرداخت‌ها ۲۱۲٪ رشد داشته
• هزینه مالی بیش از دو برابر شده
• سود خالص عمدتاً ناشی از افزایش قیمت دارو‌ها است
و مهم‌تر از همه.
بازار همچنان با کمبود برخی محصولات لقمان دست‌وپنجه نرم می‌کند.
این تناقض یک نتیجه روشن دارد:
شرکت در سال ۱۴۰۴ بیش از آنکه درگیر «رشد واقعی تولید» باشد، درگیر «مدیریت تورمی دارایی‌ها و موجودی» است؛ الگویی که اگر اصلاح نشود، تحت فشار نظارت سازمان غذا و دارو قرار خواهد گرفت.
دیدگاهتان را بنویسید