بازدید رئیس دادگستری دامغان از کارخانه فروسیلیس پس از مرگ یک کارگر
آرمان قنبری کارگردان نمایش «قنبرعلی» که این شب‌ها در مجموعه تئاتر لبخند روی صحنه رفته است در گفتگو با خبرنگار مهر درباره موضوع این نمایش توضیح داد: من این نمایشنامه را از یک متن قدیمی مربوط به دوره قاجار به نام «قنبرعلی» اقتباس کردم. این متن قدیمی داستان کوتاهی از کنت دو گوبینو است که از مقامات سفارت فرانسه در ایران بوده است و شخصیتی بحث‌برانگیز دارد و این داستان را در مجموعه داستانی با نام «افسانه‌های آسیایی» نگاشته است. این داستان درباره شخصیتی است به نام قنبرعلی که فراش می‌شود و به سپس به نظمیه می‌پیوندد. او شخصیتی جاهل‌مسلک دارد اما با خوش‌شانسی و به رغم همه کارهای بدش نهایتاً داماد شاه می‌شود. متنی که کنت دو گوبینو نوشته متنی اگزوتیک است و درباره شرق، تصویری رویاگونه به ما ارائه می‌دهد.
مونودرامی که از نقالی عبور می‌کند
وی ادامه داد: در اقتباسم شرایط را تغییر دادم و با توجه به تجربه زیسته خودم از اجتماع و تاریخ ایران، تصمیم گرفتم تا داستان قنبرعلی را جوری دیگر و آنگونه که در عالم واقع ممکن است پیش بیاید روایت کنم؛ روایتی که در تاریخ بیان نشده، از خیال‌انگیزی روایت غربی‌ها فاصله گرفته و پایان و شرایطی متفاوت دارد. این نمایش قصه‌ای است راجع به ناپدیدشدگان و سر به نیست‌شدگان. قصه‌ای که از آدم‌هایی سخن می‌گوید که از تاریخ حذف شده‌اند، قصه‌ای که روایت وارونه را از نو تعریف می‌کند.
این کارگردان جوان درباره شیوه اجرایی مونودرام در این نمایش عنوان کرد: «قنبرعلی» نمایشی مونودرام و تک نفره است که از دید یک بازمانده تعریف می‌شود. با این حال این نمایش در واقع مونولوگ به معنی اخص نیست و شاید مونودرام و یا با نگاهی ایرانی‌تر، شاید نوعی نقالی است؛ مونودرامی که به رغم شباهتش به نقالی، از آن عبور کرده و به فرم خودش دست یافته است.
روزآمد کردن تکنیک‌های نمایش ایرانی
قنبری افزود: ما دنبال بازافرینی تاریخ نبوده‌ایم، بلکه قصد داشتیم تا آدمی معاصر از تاریخ سخن بگوید. بنا بر این صحنه ما مطابق با باور من صحنه‌ای بی‌چیز است و طراحی صحنه خاصی برای آن وجود ندارد. راوی داستان ما آدمی است جاخوش‌کرده که در میانه تاریخ گیر کرده است و حالا می‌خواهد تا روایت خودش را با حداقل امکاناتی که در اختیار دارد برای ما بیان کند و اتفاقات و آدم‌های آن دوره را بازنمایی کند. این ادامه جریان نقالی سنتی است که در آن نقال با کمترین امکانات موفق می‌شد تا همه چیز را روایت کند. تکنیک‌هایی که ما به کار بردیم به روز شده و در واقع روزآمدشده همان تکنیک‌های نمایش‌های ایرانی نظیر نقالی و سایه‌بازی است.
کارگردان نمایش «قنبرعلی» در پایان با اشاره به فرایند تولید این نمایش بیان کرد: این متن را اولین بار سال ۹۸ نوشتم و در برخورد با مرتضی حسین‌زاده بازیگر نمایش، متن را کنار گذاشتم و آن را به شکل کارگاهی از نو ساختم. طی این سال‌ها نیز این متن چند بار ساخته شده و منبع من هم صرفاً همان کتاب کنت دو گوبینو نبوده است. متن مدام کامل می‌شد و از لا به لای تاریخ و از کتاب‌های مختلف در ساخت و گسترش آن استفاده کردم و جز به جز داستان‌های فرعی ما مستند به کتاب‌ها و داستان‌های واقعی هستند. این کتاب‌ها قصه را از آن افسانه خیال‌پردازانه غربی به یک اثر ملموس و واقعی تبدیل کردند. در این فرایند، متن مدام بازتعریف و از نو ساخته می‌شد. امیدوارم نوع برخورد ما با مساله زیستی ایران درک و دیده بشود.
نمایش «قنبرعلی» از ۱۸ تا ۳۰ آبان در سالن ۲ مجموعه تئاتر لبخند روی صحنه می‌رود.
عوامل اصلی این نمایش عبارتند از نویسنده و کارگردان: آرمان قنبری، بازیگر: مرتضی حسین‌زاده، بر اساس رمان «قنبرعلی» اثر کنت دو گوبینو.
در خلاصه داستان این نمایش آمده است: قنبرعلی، مردی معمولی، ناخواسته به دل قدرت کشیده می‌شود و زندگی‌اش برای همیشه تغییر می‌کند. بازماندگان قنبرعلی، همه دیوانه شده‌اند؛ چراکه کتاب‌هایی که درباره او نوشته‌اند سراسر دروغ است. حقیقت زندگی جد ما، قنبرعلی، تنها بر این صحنه افشا می‌شود.
دیدگاهتان را بنویسید