ایران از تدوین استانداردهای بینالمللی در حوزه ایمنی استقبال میکند
به گزارش خبرنگار مهر، آثار حسن روح‌الامین برای استفاده همگان در صفحه‌های شخصی او به اشتراک گذاشته می‌شود اما پس از اینکه عده‌ای از این آثار سواستفاده کرده و خلاف اعتقاد این هنرمند، به فروش آنها دست زدند، وی تصمیم به راه اندازی مرکز حفظ و نشر آثارش با عنوان «روح نگار» گرفته است.
همچنین لوگوی مرکز حفظ و نشر آثار حسن روح الامین نیز توسط محمد روح الامین طراحی شده است که در شب عید قربان رونمایی شد.
روح الامین پیش از این در توضیح اتفاقی که در مورد فروش آثارش روی داده بود، نوشت: «سال‌ها پیش از این، حدود سال هشتاد و نُه، وقتی اولین تابلوی نقاشی را برای حضرت سید الشهدا علیه السلام کار کردم یکی از دوستانم برای عکاسی از تابلو، محمد خیاطی را به من معرفی کرد که شخصیتی درجه یک در حرفه و هنر خودش است. آن زمان در فضای مجازی صفحه‌ای نداشتم و برادران سایت مبارک «شیعه آرت» محبت می‌کردند و کارهای بنده را به صورت تصویر با کیفیت در دسترس همگان قرار می‌دادند.
بعد از تولد پلتفرم‌های مجازی، بنا به درخواست پرتکرار مخاطبان گرانقدرم مبنی بر اینکه «فایل با کیفیت کار را از کجا پیدا کنیم؟»، تصمیم گرفتم فایل باکیفیت هر تابلویی را که ارائه می‌شد، در کانال قرار بدهم؛ به این نیت که هر هیئت یا هر شخصی که توانایی خرید اصل اثر را ندارد، بتواند یک تصویر با کیفت از تابلو را در خانه، محل کار یا هیئتش داشته باشد.
سایز بزرگ را هم بارگذاری می‌کردم تا به ویژه هیئت‌ها بتوانند به راحتی در ابعاد بزرگ از طرح‌ها چاپ و استفاده کنند و این راهکار تا امروز ادامه داشته است.
اصلا ایده انتشار و خلق این آثار و در دسترس قرار گرفتن فایل با کیفیتش این بود که مخاطب برای به‌دست آوردن این روضه‌ها و مدح‌های تصویری پولی خرج نکند و هزینه‌ای برایش نداشته باشد.
بارها و بارها هم در مطالب و اخباری که از بنده منتشر شده، اعلام کرده‌ام که فروش این کارها، و به طور مشخص کسب درآمد از طریق چاپ و تکثیر این آثار هرگز مورد رضایت بنده نیست و طبیعتا درآمد حاصل از این کار مصداق مال حرام و غیرشرعی است.
چرا که بعضی از این آثار، اصل و اساسش، غیر قابل فروش است و بنده بابتش نه درآمدی کسب کردم و نه ریالی کسب خواهم کرد.
غرض از این مقدمه این است که چند روز پیش یکی از دوستان چند ویدئوی تبلیغی از فروش کپی‌های چاپی آثار بنده برایم فرستاد که توامان شرمگین و غمگینم کرد.
فردی در حال توضیح و پیشنهاد کپی آثار من بود و لحن آزاردهنده‌ای داشت. انگار نه انگار که تصویر تمثال امیرالمومنین علیه السلام مقابلش است؛ عملش بیشتر شبیه ویزیتور فروش لباس بود.
قابل تامل آنکه، این شخص قبلاً بارها راجع به تکثیر این آثار سوال کرده بود و من عرض کردم که هیچ هزینه ای دریافت نشود و خرید و فروشی در کار نباشد.
نمی‌شود فردی شغلی راه بیندازد و ادعا کند که درآمدش با هزینه برابر است. این کار یعنی بی توجهی به سود عاقلانه به نظر می‌رسد؟ آن هم وقتی جنبه شغل به خود می‌گیرد!
برادران اصلاً قرار نیست این آثار پول‌سازی بکند!
لااقل راجع به چیزی که سال‌ها براش تلاش کرده‌ام و شب و روز گذرانده‌ام تا به بهترین کیفیت خودم برسانمش و در کمال احترام و رایگان به مخاطب ارائه کنم که می‌توانم تصمیم بگیرم!
این حرف هم که می‌فرمایند فقط هزینه چاپ و قاب را از خریداران می‌گیریم نیز عملاً مردود است، چرا که اینچنین فعالیت اقتصادی نه تنها سودده نیست که ضررده است!
لذا مجدد و موکد از همین صفحه عرض می‌کنم که تصویر چاپی این آثار شرعا قابل خرید و فروش نیست و رضایت بنده در این داد و ستد وجود ندارد.»
دیدگاهتان را بنویسید