به گزارش اقتصادآنلاین به نقل از دیدهبان ایران، تقریبا نیمی از اهالی مناطق شهری کشور خودرو شخصی دارند.
کمتر از ۱۰ درصد این افراد از ماشین ظرفشویی استفاده میکنند و قریب یکچهارم آنها در خانه اجارهای سکونت دارند. گزارش هزینه و درآمد مرکز آمار ایران که با جامعه آماری گستردهای از ۳۸۷ شهر و ۳۹۵ روستا درباره سال ۱۴۰۳ منتشر شده، دادههای خواندنی زیادی دارد. مثلا نشان میدهد حدود یکچهارم هزینهای که در ماه خانوار شهرنشین ایرانی برای خوراکی کنار گذاشت، صرف خرید گوشت شد و تقریبا نیمی از کل هزینه ماهانه این دسته از افراد برای مسکن اختصاص پیدا کرد. گرانترین استان کشور برای زندگی همانطور که احتمالا حدس میزنید، تهران است اما در طرف مقابل اسم استانهای سمنان و کرمان و آذربایجان غربی بهچشم میخورد.
هزینه و درآمد خانوار ایرانی چقدر شد؟
متوسط هزینه خانوار ایرانی درحدفاصل ۱۴۰۲ تا ۱۴۰۳ در مناطق شهرنشین بهشکل خالص از حدود ۲۰۶ میلیون تومان به ۲۶۹ میلیون تومان در سال ارتقا پیدا کرد؛ بهطور میانگین ماهی ۲۲ میلیون و ۴۱۶ هزار تومان.
این عدد در مناطق روستایی به ماهی ۱۲ میلیون تومان تقلیل پیدا میکند چون مرکز آمار متوسط هزینه خالص خانوار روستایی در کل سال ۱۴۰۳ را قریب ۱۴۴ میلیون تومان اعلام کرده است.
متوسط هزینه درآمد خانوار ایرانی در مناطق شهری و روستایی درمقایسه با سال ۱۴۰۲ بهترتیب ۳۰.۴ و ۳۰.۷ درصد بیشتر شده اما مرکز آمار ادعا میکند از آن طرف میزان درآمدها ۳۳ تا ۳۴ درصد رشد داشته است.
متوسط درآمد خانوار شهرنشین ایرانی ظرف یک سال از ۲۵۶ میلیون تومان در سال به ۳۴۳ میلیون (ماهی ۲۸ میلیون و ۵۸۳) تبدیل شده و در مناطق روستایی شاهد درآمد ۲۰۱ میلیون تومانی سالانه بودیم که معادل ۱۶ میلیون و ۷۵۰ هزار تومان در ماه است.
هزینه خانوار ایرانی صرف چه میشود؟
هزینه خانوار دستهبندی مختلفی دارد. خود مرکز آمار در قدم اول هزینهها را به دو بخش خوراکی و دخانی و بخش غیرخوراکی تقسیم میکند. ۲۳ درصد یا بهعبارتی حدود یکچهارم از هزینه خانوار ایرانی در بخش شهرنشین برای خوراکیها و مواد دخانی کنار گذاشته میشود و حدود نیمی از هزینهها را مسکن میبلعد
مرکز آمار ایران میگوید طبق آمارگیریهایی که انجام شده قریب ۴۳.۷ درصد هزینه خانوار ایران ساکن مناطق شهری سهم مسکن، سوخت و روشنایی و کمتر از دو درصد هزینهها برای تفریحات، سرگرمیها و خدمات فرهنگی مثل بلیط سینما و این موارد کنار گذاشته شده است. سهم پوشاک و کفش حدود سه درصد و سهم لوازم و اثاث و خدمات خانوار هم بههمین اندازه بوده است.
ترکیب هزینه خانوار شهری در سال ۱۴۰۳
کالا و خدمات متفرقه |
سهم هزینهها |
مسکن، سوخت و روشنایی |
۴۳.۷ درصد |
خوراکی و دخانی |
۲۳.۶ درصد |
بهداشت و درمان |
۸.۷ درصد |
حمل و نقل و ارتباطات |
۷.۸ درصد |
لوازم و اثاث و خدمات خانوار |
۲.۹ درصد |
پوشاک و کفش |
۳.۳ درصد |
تفریح، سرگرمی و خدمات فرهنگی |
۱.۷ درصد |
کالاها و خدمات متفرقه |
۸.۴ درصد |
سهم عجیب گوشت از ترکیب هزینههای خوراکی
قریب یکچهارم مبلغی که خانوار شهرنشین ایرانی در ماه هزینه میکند، صرف خرید گوشت میشود! بهزبان ساده اگر خانوادهای در ماه ۱۰ میلیون تومان برای خوراکیها کنار میگذارد، دو میلیون و ۵۰۰ هزار تومان از این مبلغ پای گوشت میرود.
لبنیات و تخم مرغ سهم تقریبا ۱۰ درصدی دارند و حدود ۱۸ درصد هزینهها بابت میوه و سبزی بهثبت رسیده است. ۳.۵ درصد برای روغن، ۶.۸ درصد برای خشکبار و حبوبات، ۸.۳ درصد برای قند و شکر و شیرینی و چای و قهوه، ۳.۴ درصد برای ادویه و چاشنی، ۸.۹ درصد برای غذای آماده و نوشابه و دخانیات و ۱۵.۷ درصد نیز برای برنج و نان و چیزهایی که به اسم آرد و غلات شناخته میشوند.
چند درصد خانوار ایرانی ملک شخصی دارند؟
گزارش هزینه و درآمد خانوار ایرانی که توسط مرکز آمار منتشر میشود، در یک بخش به نحوه تصرف مسکن اشاره میکند. در سالی که پشتسر گذاشتیم، قریب ۶۹ درصد جامعه آماری مناطق شهری اصطلاحا صاحبخانه بودند. شاید این عدد اندکی باورپذیر نباشد اما فراموش نکنید که جامعه آماری مرکز آمار فقط مختص تهران و شهرهای بزرگ نیست و قریب ۳۸۷ شهر کشور در پیدایش این عدد تاثیر داشتند.
۲۳ درصد شهرنشینها در خانههای اجاری و حدود هفت درصد هم در خانههایی مثل خانههای سازمانی و غیره سکونت دارند. در مناطق روستایی حجم صاحبخانهها به حدود ۹۰ درصد میرسد و حدود پنج درصد مستاجر محسوب میشوند.
چند درصد خانوار ایرانی خودرو شخصی دارد؟
حدود ۵۵ درصد یعنی نیمی از مردم ساکن شهرهای ایران، خودرو شخصی دارند. با این حال کمتر از ۱۰ درصد مردم شهرنشین از ماشین ظرفشویی استفاده میکنند و این آمار در مناطق روستایی به کمتر از یک درصد میرسد.
گزارشی که مرکز آمار بهاسم گزارش هزینه و درآمد خانوار ایرانی منتشر میکند از دهه ۵۰ سابقه دارد و بههمین خاطر حتی سنجشی درباره داشتن و نداشتن تلویزیون رنگی هم در آن بهچشم میخورد.
تقریبا ۹۷ درصد خانوار شهرنشین ایرانی تلویزیون رنگی دارد و این داده برای ماشین لباسشویی، جاروبرقی، و اجاق گاز هم بالای ۹۰ درصد به ثبت رسیده است.
تفاوت زندگی در استانهای مختلف چقدر است؟
تهران طبق پیشبینیها گرانترین استان کشور برای زندگی است. متوسط هزینه سالانه خانوار تهرانی در ۱۴۰۳ حدود ۳۹۵ میلیون تومان (ماهی ۳۲ میلیون و ۹۱۶ هزار تومان) اعلام شده و از این حیث استانهای زنجان با هزینه ۳۰۵ میلیون تومانی در سال و چهار محال و بختیاری با هزینه ۲۹۴ میلیون تومانی در سال رتبههای دوم و سوم را دراختیار داشتند.
ارزانترین استان کشور برای زندگی هم در سال گذشته استان سمنان بوده است. سالی ۱۵۳ میلیون که معادل هزینه ۱۲ میلیون و ۷۵۰ هزار تومانی در ماه است. استانهای کرمان و آذربایجان غربی هم با هزینه سالانه ۱۵۴ و ۱۶۶ میلیون تومان در سال دیگر استانهای کمهزینه برای خانوار شهرنشین معرفی شدند.
بیشترین درآمد خانوار ایرانی در سال گذشته، قاعدتا برای تهرانیها محاسبه شده است. سالی ۴۹۳ میلیون تومان که بهازای هر ماه ۴۱ میلیون و ۸۰ هزار تومان است.
رتبه دوم به مناطق شهری استان چهارمحال و بختیاری تعلق میگیرد که بهطور متوسط در کل سال ۴۱۵ میلیون تومان و در ماه بهطور میانکین ۳۴ میلیون و ۵۸۸ هزار تومان درآمد داشتند. مازندرانیها هم با درآمد سالانه ۳۶۷ میلیون تومان و ماهانه ۳۰ میلیون و ۵۸۳ هزار تومان جایکاه سوم را در دست داشتند.
کمدرآمدترین مناطق شهری هم بهترتیب در استانهای سمنان، کرمان و کرمانشاه مشاهده شده است.
دیدگاهتان را بنویسید