تینا مزدکی_دولت ترامپ به درستی نگران وابستگی ایالات متحده به تایوان برای تأمین تراشههای مورد نیاز خود است. ترس از ایجاد اختلال در عرضه، مقامات واشنگتن را بر آن داشت تا به تایوان پیشنهاد کنند نیمی از تولید تراشه خود را به ایالات متحده منتقل کند. تایوان محل استقرار TSMC، بزرگترین پیمانکار ریختهگری جهان است که تراشههای شرکتهای آمریکایی مانند اپل، انویدیا و کوالکام را تولید میکند.
طرح «۵۰-۵۰» تقسیم تولید تراشه با تایوان
روز چهارشنبه، چنگ لی-چون، معاون نخستوزیر تایوان، اعلام کرد که تقسیم “۵۰-۵۰” تولید تراشه بین تایوان و ایالات متحده، حتی در مذاکرات تجاری اخیر نیز مطرح نشده است. چنگ گفت که گفتوگوهای او با مقامات آمریکایی بر موضوع تعرفهها، از جمله کاهش نرخ تعرفهها و امکان معافیت از انباشت تعرفه (Tariff Stacking) متمرکز بوده است. انباشت تعرفه زمانی رخ میدهد که یک محصول هنگام عبور از مراحل مختلف تولید در مرزهای گوناگون، مشمول تعرفههای متعددی میشود.
با این حال، هاوارد لوتنیک، وزیر بازرگانی ایالات متحده، میگوید مذاکره در مورد حیاتی بودن استفاده از ۵۰ درصد تولید تراشه تایوان بوده است. لوتنیک گفته است: «ایدهای که من به آنها [تایوان] پیشنهاد دادم این بود که بیایید به تقسیم ۵۰-۵۰ برسیم. ما نیمی را تولید کنیم و شما نیمی دیگر را.» لوتنیک اخیراً اشاره کرد که ۹۵٪ از نیاز ایالات متحده به تراشه توسط تراشههای تولید شده در تایوان تأمین میشود.

نگرانی تایوان برای از دست دادن «سپر سیلیکونی» است
چنگ در گفتوگو با خبرنگاران در فرودگاه بینالمللی تائویوان تایوان، پیشنهاد لوتنیک را رد کرد و گفت: «تیم مذاکرهکننده ما هرگز هیچ تعهدی برای تقسیم تراشهها بهصورت “۵۰-۵۰” نداده است، بنابراین مردم میتوانند مطمئن باشند.» پیشنهاد تقسیم تولید تراشه بهصورت “۵۰-۵۰” توسط لوتنیک، توسط سیاستمداران تایوانی از جمله اریک چو، رئیس حزب اصلی مخالف تایوان یعنی کومینتانگ، توهینآمیز تلقی شد. چو این اقدام را «عملی استثماری و چپاولگرانه» خواند و گفت: «هیچکس نمیتواند تایوان یا TSMC را بفروشد و هیچکس نمیتواند سپر سیلیکونی تایوان را تضعیف کند.»
نظریه سپر سیلیکونی بیان میکند که به دلیل وابستگی جهان به تایوان برای تولید بخش اعظم تراشهها، این کشور توسط ایالات متحده، اروپا و ژاپن از تهاجم چین محافظت خواهد شد. رهبران تایوان بیم دارند که اگر سهم بزرگی از تولید تراشه خود را واگذار کنند، سپر سیلیکونی خود را از دست خواهند داد. تصور میشود TSMC برنامههایی برای جلوگیری از تسلط چین بر کارخانههای خود در صورت حمله دارد، از جمله شایعه سیاست “زمین سوخته” که در صورت لزوم، تأسیسات را نابود کرده و آنها را غیرقابل استفاده میکند. حتی ممکن است اتاقهای تمیز (Cleanrooms) که در تولید تراشههای سیلیکونی حیاتی هستند، آسیب ببینند.
آریسا لیو، مدیر یک اندیشکده مستقل به نام مؤسسه تحقیقات اقتصادی تایوان، میگوید که خواسته لوتنیک «بیش از آنکه برای تایوان منفعت داشته باشد، ضرر به همراه میآورد.» او به CNN گفت: «سرمایهگذاریهای قابل توجه و انتقال ظرفیت تولید به سمت ایالات متحده، بهطور اجتنابناپذیری اکوسیستم خود تایوان را تضعیف کرده و یکپارچگی زنجیره تأمین آن را به خطر میاندازد.»
ترامپ تا همه تلاش خود را کرد
در طول دوره اول ریاست جمهوری دونالد ترامپ، یکی از بزرگترین دستاوردهای او متقاعد کردن TSMC برای ساخت کارخانههای ریختهگری در فینیکس (آریزونا) بود. دولت ترامپ در آن زمان نگرانیهای متعددی داشت که بیشتر آنها تا به امروز باقی مانده است. یکی از آنها، هدف خودکفایی آمریکا در صنعت تراشه است. مسئله دیگر، همان ترس ذکر شده است که چین هم که به دنبال خودکفایی در تولید تراشه است، TSMC را بهعنوان یک غنیمت بالقوه میبیند و میتواند با حمله به تایوان آن را به دست آورد.
جو بایدن، رئیس جمهور سابق آمریکا، نیز شایسته تقدیر است، چرا که او قانون CHIPS و علم را در سال ۲۰۲۲ امضا کرد. این قانون، با ارائه ۵۲.۷ میلیارد دلار یارانه، کمکهای مالی و اعتبارات مالیاتی برای تولید نیمههادیهای داخلی، از نظر مالی ساخت ریختهگریها توسط TSMC در ایالات متحده را توجیهپذیر ساخت.
TSMC در حال حاضر متعهد شده است که ۶۵ میلیارد دلار برای ساخت چندین مرکز تولید (Fab facilities) در آریزونا هزینه کند. اولین کارخانه اکنون راهاندازی شده و در حال تولید تراشههای ۴ نانومتری است. انتظار میرود تا سالهای ۲۰۲۸-۲۰۲۹، این ریختهگریها مدارهای مجتمع ۲ نانومتری را در آمریکا تولید کنند. این امر میتواند در نهایت به ایالات متحده کمک کند تا به یک مقصد جهانی برای تولید تراشه تبدیل شود؛ این اتفاق چیزی است که تا چند سال پیش هیچ کس آن را ممکن نمیدانست.
منبع: phonearena
227323
دیدگاهتان را بنویسید