به گزارش گروه انرژی اقتصادآنلاین، تولیدکنندگان نفت شیل آمریکا اکنون با بهرهوری کمتر، هزینههای تولیدی بالاتر و شرایط بازار سختتری نسبت به دوران اوج خود روبرو هستند. بهعنوان نمونه، در بیانیه شرکت «کونونکو فیلیپس» آمده است که هزینههای قابل کنترل تولید در برخی بخشها به دلایلی مانند تعرفههای وارداتی فلزات و تورم، از سه سال پیش حدود دو دلار به ازای هر بشکه افزایش یافته است.
این شرکتها اخیراً اعلام کردهاند قصد دارند تا ۲۵ درصد از نیروی کار خود را در سراسر جهان کاهش دهند. این تصمیم در پی افت نزدیک به ۱۲ درصدی قیمت جهانی نفت و افزایش محسوس هزینه تولید گرفته شده است.
همزمان، شاخص فعالیت شرکتهای نفت و گاز که توسط بانک فدرال رزرو دالاس گردآوری شده، همچنان منفی است و نشان میدهد که چشمانداز صنعت بهبود چندانی نیافته است.
ادغام بزرگ، سپس صرفهجویی و کاهش نیرو
در چند سال اخیر، شرکتهای بزرگ نفتی آمریکا از جمله «کونونکو فیلیپس» با تصاحب شرکتهای رقیب به دنبال گسترش مقیاس عملیاتی بودهاند؛ برای مثال، این شرکت در سال ۲۰۲۴ شرکت نفت ماراتن را با ارزش بیش از ۲۲ میلیارد دلار خریداری کرد. گزارشها نشان میدهند که این ادغام بخشی از استراتژی بزرگتر برای کاهش هزینه و افزایش تنوع عملکردی بوده است.
اما اکنون مرحله ادغام به پایان رسیده و مرحله «بهینهسازی و کوچکسازی ساختار» در حال اجراست؛ شرکتها درصدد حذف نقشهای موازی، کاهش نیروی انسانی و متوقف کردن برخی پروژههای توسعه هستند تا بتوانند در فضای درآمدی پایینتر دوام بیاورند. این فرآیند در نقاط مختلف زنجیره نفتی از بخش اکتشاف و تولید تا خدمات میدانی جاری است.
تأثیر بر اشتغال و تولید
آمارهای رسمی نشان میدهند که حجم مشاغل در بخش اکتشاف و تولید نفت و گاز آمریکا به یکی از پایینترین سطوح چند سال اخیر رسیده است. برای مثال، تنها در ماه اوت سال جاری اشتغال در بخش استخراج نفت و گاز ۱٫۷ درصد کاهش یافته است.
در کنار کاهش اشتغال، شمار دکلهای حفاری و تعداد اسپردهای تکمیل (frac spreads) نیز کاهش یافته است؛ دکلهای فعال آمریکا امسال حدود ۶۹ عدد کاهش یافتهاند. با کاهش فعالیت میدانی، تولید نیز با خطر مواجه شده است و تحلیلگران انتظار دارند رشد تولید در آمریکا در سالهای آینده کاهش یابد یا حتی منفی شود.
پیامدهای ژئوپلتیک و بازتاب برای ایران
کاهش رشد تولید نفت شیل آمریکا میتواند دارای بازتابهایی ژئوپلتیک و اقتصادی باشد. نخست اینکه اگر آمریکا دیگر نتواند به رشد تولید خود ادامه دهد، نقش این کشور در بازار جهانی نفت کاهش مییابد و به این معناست که کشورهای صادرکننده دیگر مانند اعضای OPEC+ فرصت بیشتری برای بازپسگیری سهم بازار خواهند داشت؛ امری که میتواند بر قیمتها تأثیرگذار باشد.
برای ایران نیز این موضوع مهم است؛ کاهش تولید آمریکا ممکن است فضا را برای صادرات ایران بازتر کند، بهویژه اگر تحریمها تضعیف شود.
در کوتاهمدت، اگر قیمت نفت برنت به حدود ۶۰ تا ۶۵ دلار نرسد، بسیاری از شرکتهای نفتی فعلی مجبور به ادامه روند کمکاری، بازنشستگی تجهیزات یا توقف پروژههای جدید خواهند شد. طبق گزارش آژانس اطلاعات انرژی آمریکا، قیمت متوسط نفت برنت در سهماهه چهارم سال ۲۰۲۵ حدود ۶۲ دلار پیشبینی شده است. این امر با توجه به هزینههای پایین تولید نفت در ایران میتواند کارت نفتی ایران را قویتر و دست کشور را در معادلات سیاسی بازتر کند.
در بلندمدت، ایران باید با توجه به احتمال کاهش سهم آمریکا در بازار، موقعیت خود را در بازارهای آسیایی و آفریقا تثبیت کند و از فرصتهایی که کاهش تولید آمریکا ایجاد میکند، بهره ببرد.
در نتیجه، موج اخراجها و کاهش سرمایهگذاری در صنعت نفت شیل آمریکا پیامدهایی فراتر از مرزهای این کشور دارد؛ این تغییرات علاوه بر چالش داخلی برای آمریکا، فرصتی را نیز برای کشورهایی همچون ایران فراهم میآورند تا با هوشمندی وارد مرحله جدیدی از موقعیتیابی در بازار جهانی انرژی شوند.
بازدید رئیس دادگستری دامغان از کارخانه فروسیلیس پس از مرگ یک کارگر










دیدگاهتان را بنویسید