بازدید رئیس دادگستری دامغان از کارخانه فروسیلیس پس از مرگ یک کارگر
اقتصاد آنلاین، محمد بیات: روزنامه کویتی «الجریده» در گزارشی غیرمنتظر مدعی شد که پس از پایان سفر پاپ به لبنان، احتمال حمله اسرائیل به لبنان وجود دارد! با آنکه نمیتوان این گزارش را «قطعی» و «معتبر» دانست، اما نفس انتشار چنین متنی، خبر از تب بالای تنش در سرزمین سرو و زیتون میدهد! با گذشت یکسال از آتشبس میان رژیم اسرائیل و مقاومت لبنان، اما دولتمردان حاکم بر تلآویو و واشنگتن یک لحظه سیاست «فشار» بر دولت لبنان را برای عملیاتی کردن طرح «خلع سلاح» حزب الله متوقف نکردند.
آنها مدعی هستند که براساس قطعنامه ۱۷۰۱ شورای امنیت و براساس تضمینهای ارائه شده از سوی مقامات سیاسی لبنان، حزب الله نه تنها باید به منطقه بالادست رودخانه لیتانی عقب نشینی کند بلکه باید تمام تسلیحات سنگین خود را که میتواند تهدیدی علیه امنیت رژیم اسرائیل باشد را تحویل یونیفل، دولت لبنان یا نیروی ثالث خارجی دهد.
چنین ادعایی در حالی از سوی نتانیاهو، اورتگاس و باراک مطرح میشود که در یکسال اخیر، به گواه موسسه آموزشی- تحقیقاتی «آلما» بیش از ۶۰۰ بار آتشبس از سوی طرف اسرائیلی نقض شده و بسیاری از فرماندهان ارشد یکی گروه در این مدت ترور شدند.
حراج خاک لبنان
اخیرا ارتش رژیم اسرائیل در اقدامی غیرقانونی و برخلاف موازین بین المللی اقدام به ساخت دیوار مرزی در داخل خاک لبنان کرده و بیش از هزار هکتار از سرزمینهای این کشور عربی را برای فروش به حراج گذاشته است. همزمان با فشارهای سیاسی آمریکا- سعودی و حملات غیرقانونی اسرائیل، تحرکات مشکوک نظامی در مرز سوریه- لبنان افزایش یافته و بیم آن میرود که نیروهای «جولانی» تبدیل به تیروی زمینی ارتش اسرائیل برای حمله به خاک لبنان شوند! در چنین شرایطی سوال کانونی آن است که آیا حزب الله باید با دست خود زمینه کشتار شیعیان لبنان (به مانند فاجعه غزه) فراهم آورد یا آنکه با حفظ سلاح خود شانسی برای حفاظت از دولت، ملت و مقاومت اسلامی در لبنان داشته باشد؟
تحرکات نظامی ارتش اسرائیل
تحرکات نظامی ارتش اسرائیل در منطقه شامات حاکی از آن است که رژیم به صورت همزمان قصد دارد تا موقعیت را در سه منطقه راهبردی بلندیهای حرمون، جنوب سوریه و جنوب لبنان تثبیت نماید. این مهم در ظاهر برای دفع خطر احتمالی احیای گروههای مقاومت صورت بندی میشود در اصل مقدمهای برای تحقق ایده «اسرائیل بزرگ» و راه اندازی کریدور داوود از جنوب سوریه تا شمال عراق است. این خط امنیتی سبب تحکیم موقعیت سنتکام در محدوده شرق عربی خواهد شد.
اگر این صحنه به خوبی رصد و فهم شود آنگاه اهمیت مسئله خلع سلاح حزب الله یا گروههای مقاومت عراقی بیش از گذشته درک خواهد شد. در این بازی ژئوپلیتیکی ایران یکی از برگهای مهم خود در «منطقه خاکستری» را از دست خواهد داد و دیگر امکان «مهار» رفتار اسرائیل را نخواهد داشت. به عبارت دیگر نبود گروه مسلح لبنانی در مرزهای شمالی اسرائیل سبب خواهد شد تا سیاست مداران اسرائیل با کمترین احساس ریسکی دستور حمله به منابع قدرت در ایران را صادر کنند!
پس از تشدید فشار دولت آمریکا و رژیم اسرائیل به دولت عون-سلام برای تسریع در روند خلع سلاح، علی اکبر ولابتی مشاور رهبر معظم انقلاب در پیامی در شبکه اجتماعی «ایکس» وجود حزب الله را برای دولت- ملت لبنان از «نان شب» واجبتر دانست. این موضع گیری سبب شد تا یوسف راجی وزیر خارجه لبنان در پیامی طعنه آمیز عباس عراقچی را خطاب قرار داده و موضع ایران در خصوص عدم مداخله در امور داخلی لبنان را زیر سوال ببرد. سمیر جعجع رهبر جریان «القوات البنانیه» نیز در پیامی توهین آمیز مدعی شد که بهتر است تهران به امور داخلی خود بپردازد.
چنین اظهارنظرهای بیسابقهای در حالی به صورت آشکارا بیان میشود که هفته گذشته برخی رسانههای لبنانی به نقل از ژورف عون رئیس جمهور لبنان مدعی گفتوگوی چالشی او با علی لاریجانی دبیر شورای عالی امنیت ملی ایران شدند. برخی کارشناسان معتقدند چنین اظهاراتی خود نشان دهنده صحت ادعای مقاومت در خصوص برنامهریزی غرب برای آغاز جنگ داخلی در لبنان است. گروهی دیگر، اما بر این اعتقادند که شرایط داخلی در لبنان تغییر کرده و نبرد طوفان الاقصی سبب شده تا نوع نگاه به پدیده مقاومت و نقش حزب الله در ایجاد «بازدارندگی» در برابر دشمن جنوبی منفی شود. این اظهارات در حالی بیان میشود که براساس افکارسنجیهای رسمی در میان جوانان لبنانی، آنها حزب الله را عنصری کارآمدتر از دولت برای مقابله با اقدامات رژیم اشغالگر قدس میدانند.
دو راهی دولت لبنان
به نظر میرسد که امروز دولت- ملت لبنان در یک دوراهی تاریخی قرار دارند. گزینه نخست «اعتماد» به آمریکا، کشورهای عربی و اسرائیل است. در این گزینه دولت لبنان با کمک متحدان داخلی- خارجی خود سیاست «خلع سلاح» حزب الله را وارد فاز اجرایی خواهد کرد. برخی ناظران بیرونی معتقدند نتیجه اجرایی شدن این سیاست هدایت لبنان به سمت جنگ داخلی و فراهم شدن زمینه لازم برای حمله گسترده خارجی و اشغال بیروت به بهانه مبارزه با مقاومت است.
گزینه دوم اجماع میان خردمندان، بزرگان و سیاست مداران برجسته لبنانی بر سر مصلحت سیاسی و امنیت وجودی این کشور است. حزب الله بارها اعلام کرده که در قالب یک گفتوگو لبنانی- لبنانی حاضر است تا گزینه ادغام در نیروهای مسلح لبنان را بررسی کند. این پیشنهاد به گونهای طرح شود که اسرائیل مجالی برای ماجراجویی مجدد و اشغال مجدد جنوب لبنان پیدا نکند. اکنون توپ در زمین عون و سلام است. اگر آنها خواهان امنیت، آسایش و رفاه میهن خود هستند باید در برابر فشارهای خارجی مقاومت کنند وگرنه در «جعبه پاندورا» باز خواهد شد و آیندهای نامعلوم در انتظار لبنان است.
دیدگاهتان را بنویسید