وحید چاووش کارگردان مستند «من بلاگر نیستم» در گفتگو با خبرنگار مهر درباره سوژه این مستند توضیح داد: قصه فیلم درباره یک بلاگر است که از فرصت موجود در فضای مجازی برای خدمت به مردم استفاده میکند. به نظر من، فعالیت او را میتوان مصداقی از خدمترسانی و بهرهگیری مثبت از این فضا دانست. ما به عنوان بیننده، با دنبال کردن فعالیتهای این فرد، ناخودآگاه به فضاها و موقعیتهایی راه پیدا میکنیم که بخشهایی از چالشها و معضلات اجتماعی را به نمایش میگذارند به عنوان مثال، میتوان به موضوع حجاب اشاره کرد که به واسطه رویکرد این بلاگر و از پنجره نگاه او به این مساله میپردازیم.
وی درباره مصادیق خدمت به مردم در این مستند بیان کرد: در یکی از اپیزودهای این مستند، کودکی هفت یا هشت ساله را میبینیم که بر اثر تلاش برای نجات همبازیهایش از آتشسوزی، دچار سوختگی شدید شده است. رسانههایی مانند تلویزیون برای چند روز به این موضوع پرداختند اما پس از مدتی او را فراموش کردند. بلاگر مورد نظر ما با استفاده از صفحه مجازیاش و حمایت دنبالکنندگانش، پیگیر درمان این کودک میشود. این اپیزود که تنها سه چهار دقیقه طول میکشد، نمونه کوچکی از اقدامات او است.
کارگردان «خاطرات یک خبرنگار جنگ» تصریح کرد: این روایت را میتوان به نوعی نقدی بر عملکرد رسانهها، تلویزیون، فیلمسازان و کسانی دانست که پس از بهرهبرداری از یک موضوع، آن را رها میکنند، در حالی که باید پیگیر ماجرا بود.
وی در پاسخ به این پرسش که چطور با این بلاگر آشنا شده است، گفت: من به طور اتفاقی با صفحه این بلاگر آشنا شدم. با دیدن محتوا و اقدامات مثبت او، احساس کردم این فرد میتواند سوژه مناسبی برای یک مستند باشد.
این کارگردان درباره ساختار این مستند توضیح داد: این اثر اصلاً به شیوه مصاحبهمحور ساخته نشده است. من تلاش کردهام از ساختاری استفاده کنم که بیننده احساس کند در حال پیمایش و جستوجو در صفحات مختلف اینترنتی است؛ گویی از صفحهای به صفحه دیگر میرود و رویدادها را از نماهای مختلف مشاهده میکند.
چاووش درباره رویکردش در پرداختن به یک بلاگر در این مستند توضیح داد: با توجه به اینکه واژه بلاگر ممکن است بار منفی داشته باشد، هدفم این بود که نشان دهم میتوان از این فضا بهشکلی سازنده و برای خدمت به دیگران استفاده کرد. نام فیلم، «من بلاگر نیستم» نیز تأکیدی بر همین مفهوم است. شخصیت اصلی فیلم به داشتن فالوور زیاد افتخار نمیکند، بلکه هدفش بهرهگیری از این فضا در مسیری مثبت است.
کارگردان «صبحی که نزدیک است» با اشاره به مخاطبان نوجوان فیلمش بیان کرد: من این فیلم را برای نسل نوجوان امروز، از جمله فرزندان خودم ساختهام تا نشان دهم به جای اتلاف وقت در اینترنت، میتوان در همین فضای کاملاً آشفته، کارهای ارزشمند و الهامبخشی انجام داد.
چاووش در پایان درباره پخش تلویزیونی و اکران آنلاین این مستند عنوان کرد: پیشبینی من این است که مخاطب عام به دلیل ساختار جذاب فیلم، از آن استقبال کند. البته ممکن است واکنشهای متفاوتی نیز از سوی برخی افراد که با دیدگاههای مطرح شده در فیلم موافق نیستند، وجود داشته باشد. اما در مجموع، فکر میکنم اثر حاضر به عنوان یک فیلم خوشساخت پذیرفته خواهد شد.
مستند «من بلاگر نیستم» به تهیهکنندگی مرکز مستند سوره و مرکز گسترش سینمای مستند، تجربی و پویانمایی و حوزه هنری ساخته شده است. این فیلم ساعت ۱۶ یکشنبه ششم مهر در سالن اشراق ایوان شمس نمایش دارد. پس از آن فیلم از دوشنبه هفتم تا هفدهم مهر در هاشور در دسترس است. طبق برنامه ریزی انجام شده، این مستند پس از پایان دوره اکران آنلاین، از تلویزیون پخش خواهد شد.
دیدگاهتان را بنویسید