عضو کمیسیون صنایع و معادن مجلس گفت: اعطای وام اشتغال به مددجویان نهادهای حمایتی به لحاظ شکستن چرخه فقر و افزایش انگیزه و امید به زندگی مردم اهمیت بالایی دارد و باید در دستور کار باشد.
دولت در برنامه هفتم متعهد به ایجاد سالانه یک میلیون شغل است، اما کارشناسان میگویند این هدف بدون رشد پایدار اقتصادی و سرمایهگذاری مولد، بیشتر در آمار میماند تا واقعیت بازار کار.
با گذشت ۲۰سال از ابلاغ سیاستهای اصل ۴۴، تعاونیهای فراگیر ملی به حاشیه رانده شدهاند. تنها ۲۶صدم درصد از سه دهک پایین عضو این تعاونیها هستند و سهم ۳۰درصدی واگذاریها نیز هرگز به آنها پرداخت نشد.
وزیر تعاون، کار و رفاه اجتماعی گفت: وزارت راه و شهرسازی زمین لازم برای احداث بیش از صد هزار واحد مسکونی در طرح مسکن کارگری را در اختیار صنایع قرار داده است و این طرح بهزودی با حضور رئیسجمهور رونمایی خواهد شد.
بازار کار ایران دارای تحرکات و پتانسیلهای قابلتوجهی است که میتوانند بهعنوان محرک رشد عمل کنند.
وزیرکار در مراسم آغاز عملیات ساخت مسکن کارگری از فراهم شدن بسترهای جدید برای خانه دار شدن کارگران خبر داد و گفت: ورود شهرداریها و صنایع بزرگ کشور، نقطه عطفی در پیشبرد این طرح است.
بازگشت کنترلشده اتباع غیرمجاز میتواند فشار بر بازار مسکن را کاهش و موقعیت نیروی کار ایرانی را تقویت کند.
کارشناسان میگویند بدون کنترل تورم و نوسانات ارزی، نمیتوان از تولید و اشتغال پایدار سخن گفت.اولویت دولت در شرایط کنونی باید ایجاد آرامش در اقتصاد کلان و پشتیبانی از اشتغال موجود باشد، نه صرفاً وعدههای کوتاهمدت برای ایجاد شغل جدید.
بر اساس آخرین آمارهای رسمی، نرخ فقر مستاجران به ۴۰درصد رسید و نشان میدهد گرانی خانه و اجاره، همچنان بخش عمدهای از کارگران را به حاشیه معیشت کشانده است. در این میان این سوال مطرح است آیا طرح های حمایتی برای کارگران موثر بوده است؟
بسیاری از مشاغل غیررسمی در ایران، مانند دستفروشی، مشاغل فصلی، کار کودکان و فعالیت زنان بیسرپرست، از نوع مشاغل بقا هستند. کار باید بهجای ابزار صرف بقا، وسیلهای برای ارتقای کرامت انسانی و مشارکت اجتماعی تلقی شود.
به گفته سخنگوی طرح کالابرگ الکترونیک، تاکنون حدود ۴میلیون و ۶۳۲هزار و ۹۰۸ نفر سرپرست خانوار با مانده صفر مرحله چهارم کالابرگ را استفاده کرده اند.
صاحبنظران معتقدند تعاونیها زمانی میتوانند به عدالت اقتصادی و مشارکت واقعی مردم منجر شوند که شکلگیری آنها تدریجی، مردمی و بر پایه آموزش و اعتماد باشد؛ نه با سیاستهای دستوری و شتابزده.